Ambalajın renk tasarımının ayrıntılı kilit noktaları

Ambalajın rengi, insanların estetik gereksinimlerini karşılamak için sadece güzel ve cömert olması değil, aynı zamanda insanların psikolojik duygularıyla da yüksek düzeyde koordine edilmesi gereken grafiklere, metinlere ve dokuya eklenmiştir. Ambalaj renk tasarımı esas olarak aşağıdaki yönlerden ele alınır: 1. Renk tonu Ton, ekrandaki renk konfigürasyonunun genel eğilimidir ve bir renk grubunun ana rengi tüm ekranda mutlak bir avantaja sahiptir.

Ürün bilgilerini iletmek için ambalajın uzun mesafeli rafta 3 saniye içinde vurgulanması gerekir, bu da eşleşmesi için güçlü bir genel renk algısı gerektirir. Bu nedenle, ambalaj rengi tasarımının anahtarı ton tasarımıdır. Renk tonu tasarım gereksinimleri, ürünün ana işlevleriyle birleştirilmelidir.

Örneğin hediye paketlemede kırmızı ve turuncu, içecek paketlemede ise soğuk tonlar kullanılmalıdır. Renk tasarımı, ürünü popüler hale getirmek için zamanın trendine uymalı ve farklı bölgelerdeki ve farklı etnik gruplardaki geleneksel renk alışkanlıklarına uyum sağlamalıdır. Bu nedenle ambalaj tasarımı satış yerinin geleneklerine uygun olmalıdır.

2. Renk kontrastı Güçlü renk kontrastı, insanlarda derin bir izlenim bırakabilir. Kontrast esas olarak aşağıdaki üç yönü içerir: (1) Parlaklık kontrastı, doğru ifade için tekrar tekrar karşılaştırılması gereken aynı ton ve farklı tonların parlaklık kontrastını içerir.

Parlaklık kontrastı netlik hissini artırabilir. Kontrast ne kadar güçlü olursa, görsel efekt o kadar net olur ve bunun tersi de geçerlidir. (2) Saflık karşılaştırması Aynı tonda, saflık ne kadar yüksekse, o kadar canlı olur; saflık ne kadar düşükse, o kadar bulanık olur.

Saflığın kontrastı zenginliği artırır. (3) Ton kontrastı, iki veya daha fazla renk yan yana geldiğinde veya dönüşümlü olarak değiştirildiğinde farklı renk tonlarının neden olduğu renk kayması olgusudur ve bitişik renk kontrastı, tamamlayıcı renk kontrastı ve soğuk ve sıcak kontrast olarak ayrılabilir. Renk kontrast tasarımında, resmin parlak ama kaba değil, gösterişli ama yüzer olmaması ve uyumlu ve uyumlu bir güzellik elde edilmesi için kontrast tam olarak doğru olmalıdır.

3. Renk uyumu Renk uyumu insana ince, zengin, zarif, hoş ve rahat bir his verir. Başlıca uzlaşma yöntemleri şunlardır: (1) Aynı ton ve renk kombinasyonu, açık yeşil, parlak yeşil ve koyu yeşil kombinasyonu veya açık kırmızı, parlak kırmızı ve koyu kırmızı kombinasyonu gibi aynı tonun ancak farklı açıklığın renk kombinasyonunu ifade eder.

(2) Yaklaşık ton toplamı, turuncu, kırmızı ve sarı gibi tümü birlikte koordine edilmesi kolay olan sarı bileşenleri içeren ortak bileşenleri içeren farklı renklerin kombinasyonunu ifade eder. 4. Rengin ritmi, resmin biçim duygusunu oluşturan önemli bir faktördür.

Resimde güç, boyut, ışık ve gölge, sertlik ve yumuşaklık, yüksek ve düşük, sanal ve gerçek gibi birçok değişiklik var. Bu çelişkilerin değişimi basit değil. Ritmik hareketin hem tekrarı hem de gelişimi olan, her yönü birbirini sınırlayan ve destekleyen, doğanın uyumunu yansıtan çeşitli formların tekrarıdır.

Resim efektinden yoğun, pürüzsüz, mutlu, melankoli vb. Çeşitli farklı renkler aynı temayı yansıtmak için organik bir bütün oluşturur ve ritmin ritmine entegre edilir. Renk ilişkilerinde kontrast değişim faktörü, uyum ise birleştirme faktörüdür.

Ambalaj renk tasarımının temel gereksinimi, değişim ve birlik arasındaki ilişkiyi ele almak, değişimi birlik içinde aramak, değişim içinde birlik aramak ve ikisi birbirini tamamlamaktadır. Aynı zamanda, ambalajın renk etkisinin kalitesi, kaç renk kullanıldığına bağlı değildir. Anahtar, renklerin seçiminde ve koordinasyonunda yatmaktadır.

Çok fazla renk kullanmak, kolayca dağınık bir his uyandırabilir ve yapışkan görünebilir.